Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μηλεών

Ο Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα της πηλιορείτικης θρησκευτικής παράδοσης και μια εκκλησία που δεν μοιάζει με εκκλησία, καθώς το εξωτερικό της δεν παραπέμπει σε ναό, αλλά σε απλή οικία βασισμένη στην παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική. Στόχος των κατοίκων ήταν να την κρύψουν για να μην αποτελεί στόχο κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Η ημερομηνία ανέγερσής της μας είναι άγνωστη, σίγουρα όμως ανακαινίστηκε το 1741 σύμφωνα με μια επιγραφή στο πλάι του ναού. 

Ο ρυθμός της είναι τρίκλιτη βασιλική με κρυφούς τρούλους και στο εξωτερικό της υπάρχει πλήρης απουσία θρησκευτικών συμβόλων. Το εσωτερικό από την άλλη, κρύβει θαυμαστές εκπλήξεις. Η αγιογράφηση πιθανότατα έγινε από Αγιορείτη μοναχό, ενώ το επιχρυσωμένο τέμπλο από φλαμουριά κατασκευάστηκε από Ηπειρώτες τεχνίτες. 

Η πιο ενδιαφέρουσα παράσταση του ναού των Ταξιαρχών, βρίσκεται στον πρόναο και είναι γνωστή ως «ο τροχός του χρόνου» ή «ο τροχός της τύχης» ή «rota fortunae». Πρόκειται για μία παράσταση η οποία δεν συναντάται συχνά σήμερα στους ναούς και στην συγκεκριμένη εκκλησίας επιγράφεται ως «Ο Μάταιος Βίος του Πλάνου Κόσμου». Τρεις ομόκεντροι κύκλοι, που στο κέντρο τους απεικονίζεται ο Μάταιος Κόσμος με τη μορφή εστεμμένου βασιλιά σε θρόνο. Ο δεύτερος εσωτερικός κύκλος, απεικονίζει τις τέσσερις εποχές του χρόνου με ανθρώπινους χαρακτήρες, ενώ στον τρίτο εσωτερικό κύκλο εικονογραφούνται τα δώδεκα ζώδια. Γύρω από τον τροχό υπάρχουν επτά ανδρικές μορφές που αντιστοιχούν στις εξελικτικές φάσεις της ζωής του ανθρώπου.

Η ακουστική του ναού είναι εξαιρετική και οφείλεται σε 48 κρυφά ανάποδα πιθάρια, στρατηγικά τοποθετημένα στις γωνιές των τρούλων και στα 4 πηγάδια στις γωνίες του ναού και στο ένα που βρίσκεται στο κέντρο του. Το ευρηματικό αυτό σύστημα εγκλωβίζει τον ήχο στο εσωτερικό εξασφαλίζοντας καθαρή ακουστική χωρίς ηχώ.

Τέλος, ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός συνδέεται με τον ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μηλεών και δεν είναι άλλο από την κήρυξη Θεσσαλικής επανάστασης και την ύψωση της σημαίας της από τον Άνθιμο Γαζή στις 7 Μαΐου του 1821 αμέσως μετά τη θεία λειτουργία.   

Ο ναός γιορτάζει στις 8 Νοεμβρίου.